Linki

Film Mała Moskwa - pokazy w Australii odbyły się w czerwcu i lipcu 2009









Mała Moskwa

Reżyseria:
Waldemar Krzystek
Scenariusz: Waldemar Krzystek
Zdjęcia: Tomasz Dobrowolski
Muzyka: Zbigniew Karnecki

Wystąpili: Svetlana Khodchenkova, Lesław Żurek, Dimitrij Uljanov, Elena Leszczyńska, Artem Tkachenko, Jurij Itskov, Aleksiej Gorbunov, Andrzej Grabowski, Edwin Petrykat, Teresa Sawicka, Krzysztof Dracz, Przemysław Bluszcz i inni.

Jura, były radziecki pilot wojskowy, po ponad trzydziestu latach wraca do Legnicy odwiedzić grób swojej żony, Wiery. Towarzyszy mu dorosła już córka żony. Jadą zobaczyć miejsca, gdzie przed laty rozegrał się największy dramat ich życia. Ta podróż ma uwolnić ich od traumy przeszłości. W roku 1967 Jura, jako młody pilot i niedoszły kosmonauta, zostaje skierowany do służby w "małej Moskwie", największym garnizonie wojsk radzieckich w Europie Wschodniej. Razem z Jurą do Legnicy przyjeżdża jego młodziutka żona. Piękna Wiera uczy się polskiego, pochłania ją polska poezja i muzyka. Wkrótce wygrywa polsko - radziecki piosenkarski "konkurs przyjaźni", porywająco wykonując pieśń "Grande Valse Brillante". Właśnie wtedy poznaje Michała, polskiego oficera i muzyka. Długo broni się przed spadającą na nią miłością. Żonę radzieckiego oficera obowiązują rygory koszarowe, życie prywatne wojskowych i ich rodzin drobiazgowo kontrolowane jest przez komunistyczne imperium. Zakazana miłość Rosjanki i Polaka musi rozwijać się w tajemnicy i po kryjomu. Jest już rok 1968, rozpoczyna się inwazja wojsk Układu Warszawskiego na Czechosłowację. Zaczynają obowiązywać wojenne regulaminy i prawa. Jura musi wykonywać loty bojowe nad Pragę. Jednocześnie przychodzi na świat dziecko Wiery i Michała. Wiera decyduje się odejść od Jury, chce wziąć ślub z Michałem i oficjalnie wystąpić o polskie obywatelstwo. Oboje chcą wreszcie przestać się ukrywać i razem zamieszkać w Polsce. Władze wojskowe reagują natychmiast: Jura dostaje rozkaz bezzwłocznego powrotu z rodziną do Związku Radzieckiego. Wiera jednak gdzieś przepada. Jej ciało odnajduje się powieszone na drzewie w parku. Oficjalna wersja głosi, że popełniła samobójstwo. Po latach Jura z dorosłą córką Wiery przemierzają opuszczone lotnisko, dawny garnizonowy szpital i wojskowy cmentarz. Idą śladami Wiery po ruinach byłego ZSRR. Córka Wiery swój ból i nienawiść do całego świata zaczyna tonować, przeżywa wstrząs, kiedy staje oko w oko ze swoim prawdziwym ojcem.

Nagrody filmowe:
w Waldemar Krzystek - Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni -Grand Prix (Wielka Nagroda Jury "Złote Lwy")
w Paweł Rakowski - Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni -Grand Prix (Wielka Nagroda Jury "Złote Lwy")
w Svetlana Khodchenkova - Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni -nagroda za pierwszoplanową rolę kobiecą
w Waldemar Krzystek - Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni-nagroda Rady Programowej TVP
w Waldemar Krzystek - Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni -nagroda Prezesa Zarządu Telewizji Polskiej
w Svetlana Khodchenkova - Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni -nagroda Prezesa Zarzadu Telewizji Polskiej
w Waldemar Krzystek - Orzeł, Polska Nagroda Filmowa w kategorii: Najlepszy scenariusz
w Tadeusz Kosarewicz - Orzeł, Polska Nagroda Filmowa w kategorii: Najlepsza scenografia
w Małgorzata Zacharska - Orzeł, Polska Nagroda Filmowa w kategorii: Najlepsze kostiumy
w Piotr Knop - Orzeł, Polska Nagroda Filmowa w kategorii: Najlepszy dźwięk
w Michał Kosterkiewicz - Orzeł, Polska Nagroda Filmowa w kategorii: Najlepszy dźwięk
w Wacław Pilkowski - Orzeł, Polska Nagroda Filmowa w kategorii: Najlepszy dwięk
w Elena Leszczyńska - Orzeł, Polska Nagroda Filmowa w kategorii: Odkrycie roku
w Orzeł, Polska Nagroda Filmowa (nominacja) w kategorii: Najlepszy film
w Waldemar Krzystek - Orzeł, Polska Nagroda Filmowa (nominacja) w kategorii: Najlepsza reżyseria
w Svetlana Khodchenkova - Orzeł, Polska Nagroda Filmowa (nominacja) w kategorii: Najlepsza główna rola kobieca